Biraz daha önceden gözlemlediklerimden bahsedeyim.
Anne ve Baba
Karga, saksağan gibi yırtıcı kuşların saldırısına maruz kaldıklarında, kanatlarını iki yana açıp kendilerini şişiriyorlar. Bu hayvanlarda tipik olarak, koruma iç güdüsünde görülen, kendini olduğundan büyük gösterme hareketi gibi...
Anne yuva yapılacak yeri tespit ettiğinde, oraya oturur ve klasik ötüşüyle babayı çağırır. Erkek geldiğinde, olduğu yerde sürekli öter. Evin reisi, onun etrafında dolaşır, yuvaya bakar, hatta bu esnada birkaç kere üzerine basar. Bu kazalar, yavrular doğduktan sonra annenin de çok başına gelir. Aslında yavruların başına gelir!
Uçarken ve çağrı için iki farklı ses çıkarırlar. Bu ikisini bu adreste dinleyebilirsiniz:
Kumru Sesi ya da Kumru ötüşü
Yavrular
Yalnız olduklarında ve benimle karşılaştıklarında, kendilerini yere, kafalarını da gövdelerine gömüp, "nak" ile "tak" arası ani ve sert bir ses çıkarıyorlar. Tehlike devam ettikçe de kısa aralıklarla tekrar ediyorlar.
Uçma egzersizlerinde, yuvadaki dal, çırpı parçalarına ayaklarıyla sıkıca tutunup, deli gibi kanat çırpıyorlar. Yerden yükselip, yuvadan uzaklaşma riskini göze almıyorlar. Zaten vakit geldiğinde, tek seferlik ve yuvaya elveda uçuşu yapıyorlar.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder